(ဃ)      စေတီတော်ကိုယ်လုံးတော်ကြီးအား မွမ်းမံပြင်ဆင်ခဲ့မှု။ မှတ်တမ်းတင်လေ့လာရေး အဖွဲ့၏ တွေ့ရှိချက်အရ ငှက်ပျောဖူးတော်ထိပ်ပိုင်းနှင့် ကြာကလပ်တော်မျက်နှာပြင် အင်္ဂတေသားများ ပေါက်ပြဲနေပြီး ထီးတော်၏ အလယ်မဏ္ဍိုင် ပန်းလည်တိုင် သံချောင်းလုံးများ သံချေးများတက်၍ အက်ကြောင်းများကြောင့် ခိုင်ခံ့မှုမရှိတော့ပါ။ ငှက်ပျေားဖူးတော် အတွင်းရှိ ပိန္နဲတိုင်သံချောင်းလုံး မှာ အတွင်းသို့ ငါးပေခန့်အဝင် ရှိသဖြင့် ထီးတော်အချိုးအစားနှင့်ယှဉ်ပါက များစွာ တိုတောင်းနေ သည်။ ပိန္နဲတိုင်သံချောင်းလုံး ဆုံသည့်နေရာတွင် အချင်း(၁၀)လက်မခန့်ရှိ ဂလိုင်ပေါက်ကြီး များမှာ ဖေါင်းရစ်(၉)ရစ် အတွင်းပိုင်းအထိ (၂၅)ပေခန့်အထိ နက်ရှိင်းနေသည်။ ငှက်ပျေားဖူးတော် မှာ ဖေါင်းလွန်းပြီး အချိုးအစား ပြေပြစ်ကျနမှုမရှိပါ။ အချို့နေရာများတွင် ခိုင်ခန့်မှုမရှိသည့် အပြင် အက်ကွဲသံဖြစ်ပေါ် နေသည်။ ငှက်ပျောဖူးတော်နှင့် ကြာမှောက်ကြာလှန် အပိုင်းတွင်လည်း အက်ကွဲကြောင်းများ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ စေတီတော်ကြီး၏ အခြားကိုယ်ထည့် အင်္ဂတေသားများ မှာလည်း ခိုင်ခံ့မှုမရှိတော့သည့်အပြင် စေတီတော်ကြီး တစ်ခုလုံးမှာ ဘိလပ်မြေမပါဘဲ ရှေးလက်အုတ်အပါးလေးများ မြေနီမြေစေးညှပ်၍ တည်ဆောက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ထီးတော်နှင့် ငှက်မြတ်နားတော်တို့ မှာလည်း ရွှေရောင် အဆင်းများ ပျက်ပြယ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် တည်ဆောက်ရေးအဖွဲ့က စေတီတော်ကြီး အချိုးအစားနားကျနစေရန် ထီးတော်အသစ်တင်လှူရန် နှင့် တောင့်တင်းခိုင်မာမှုရှိရန် ပြင်ဆင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသည်။ ထိုသို့ ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြရာ၌ ငှက်ပျောဖူးတော်ထိပ်မှ အောက်သို့ (၂၅)ပေအထိ ခိုင်ခံ့မှုမရှိတော့သဖြင့် ၎င်းအောက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးအားဖဲ့ထွင်ပြီး မြေနီမြေစေးများကို အောက်သို့စက်သီးဖြင့် ပို့ဆောင်စုပုံ စေခဲ့သည်။ ပြီးဆုံးသည့်အခါ ဖောင်းရစ်အစပိုင်း မျက်နှာပြင် ဖြစ်ပေါ်နေသည့် နေရာတွင် မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးအား ကွန်ကရစ် Slab လောင်းပြီး (၂)ပေပတ်လည် သံမဏိ Flat ပြားကြီးအား အခြေခံကာ အချင်း(၁၀)လက်မခန့်ရှိ သံပိုက်ကြီး အလယ်မဏ္ဍိုင်ပိုက်အဖြစ် (၃၃)ပေခန့်အထိ အပိုင်းလိုက်ခက်ခဲစွာ စိုက်ထူဆောင်ရွက်ခဲ့ရသည်။ မဏ္ဍိုင်ပိုက်ကြီး အတွင်းပိုင်းတွင် အချင်း(၃) လက်မ ခန့်ရှိ ပိုက်ကြီးအားထည့်သွင်းစေလျှက်  သံမဏိ I Beam တိုင်များ၊ Flat Bar များ လေးဆင့်ခွဲ့ခြင်း တပ်ဆင်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ထိုမှတဆင့် ပတ်လည်တွင် သံချည်သံကွေးများရစ်ပတ်ကာ ပဲခူးရွှေမော်ဓောစေတီတော်ကြီးကဲ့သို့  Shell Type ပုံစံ အချောကိုင်ဆောင်ရွက်စေခဲ့သည်။ ထိုသို့ပြုပြင်မွမ်းမံ ဆောင်ရွက်ခဲ့မှု ကြောင့် စေတီတော်မြတ်ကြီး ၏ ဉာဏ်တော်အမြင့်မှာ မူလ ၇၈ပေရှိရာမှ ဉာဏ်တော်အမြင့် ၈၉ပေ အထိ တိုးမြင့်လာခဲ့သည်။ အဆိုပါလုပ်ငန်းကြီးတစ်ခုလုံးအား ပြည်သူ့ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်း ဗိသုကာဌာန နှင့် မြန်မာ့သင်္ဘောကျင်းလုပ်ငန်းတို့မှ ပူးပေါင်းတာဝန်ယူ ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။

( င)      ကြေးဖရိန်ကြေးပြားများဖြင့် ရွှေမျက်ပါးကပ်လှူခဲ့မှု။ စေတီတော်ကြီး ရွှေသင်္ကန်း ကပ်လှူရန် အတွက် အခြေခံလုပ်ငန်းဖြစ်သည့် ကြေးဖရိန်၊ ကြေးပြားများ တပ်ဆင်နိုင်ရန် အတွက် ငှက်ပျောဖူးတော်ထိပ်မှ ခေါင်းလောင်းတော်အောက်ခြေအထိ ၉ လက်မကြေးပြား ချပ်ရေ (၆၇၁၇) ချပ် အား မြန်မာမှုအဖွဲ့ဖြင့်တပ်ဆင်ခဲ့ပြီး (၁၁-၄-၂၀ဝ၂)ရက်နေ့ မှ (၁၅-၅-၂၀ဝ၂)ရက်နေ့ အတွင်း ရွှေသင်္ကန်းကပ်လှူခြင်းလုပ်ငန်း ကပ်လှူခဲ့ကြပါသည်။ လုပ်ငန်း ကုန်ကျငွေ ကျပ်(၁၈၁)သိန်း ဖြစ်ပါသည်။

( စ)      ခေါင်းလောင်းတော်မှအောက်ပစ္စယံအခြေထိ ရွှေဆေးသုတ်ခြင်း။  အဆိုပါလုပ်ငန်း မစတင်မီ စေတီတော်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး အင်္ဂတေသရိုးကိုင်ထားမှု ဖဲ့ထွင်ပြီး ဘိလပ်မြေ ဖြင့် အချောကိုင် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပါသည်။ အရန်စေတီများနှင့် ပစ္စယံပန်းအိုး များကိုလည်း အဆင့်မြင့်ပုံစံဖြင့် အသစ် ပြုလုပ်ခဲ့ပါသည်။ ၎င်းမှဆက်လက်၍ အခြေခံ ဆေးသုတ်လုပ်ငန်း ဆောင်ရွက်ကာ ရွှေဆေး သုတ်ခြင်းလုပ်ငန်းအား (၅-၅-၂၀ဝ၂)ရက် နေ့မှ (၁၅-၅-၂၀ဝ၂)ရက်နေ့ အထိ အဆင့်ဆင့် ဆောင်ရွက်ခဲ့ ပါသည်။ လုပ်ငန်းတစ်ခုလုံး၏ ကုန်ကျစရိတ်မှာ ငွေကျပ်(၃၃)သိန်း ခန့် ဖြစ်ပါသည်။

(ဆ)      ရွှေထီးတော်အသစ်ပြုလုပ်ခြင်း။  စေတီတော်ကြီး၏ ထီးဟောင်းမှာရွှေရောင်အဆင်း ကင်းခဲ့ပြီး အချို့သောအစိတ်အပိုင်းမှာ ခိုင်ခန့်ကောင်းမွန်မှုမရှိတော့သဖြင့် အသစ်ပြုလုပ် ခဲ့ရာ မြန်မာ့သင်္ဘောကျင်းလုပ်ငန်းမှ စက်ရုံမှူးဦးအောင်မြတ်နှင့် တည်ဆောက်ရေး ဝန်ထမ်းများက တာဝန်ယူပြီး Stainless Steel ဖြင့် ဖရိန်များပြုလုပ်ပေးခဲ့ပြီး၊ မြန်မာမှုအဖွဲ့က ကြေးခါးပတ်၊ ကြေးပန်းတပ်ဆင်ခြင်းနှင့် ရွှေမျက်ပါးကပ်လှူခြင်းများ ဆောင်ရွက်ခဲ့ပါသည်။ ထီးတော်အမြင့်မှာ မူလက ၁၄ပေ၊ ၂လက်မရှိရာ ယခုပြုပြင်ချိန် တွင် အမြင့် ၂၂ပေထိ ရှိလာသည်။ ၎င်းအလှူရှင်မှ မိုးကုတ်မြို့နေ ဦးအောင်ကျော် +ဒေါ်ကြည်ကြည်သန်းဖြစ်ပြီး ငွေကျပ် (၂၅)သိန်းခန့် ဖြစ်ပါသည်။ ထီးတော်ဟောင်းနှင့် ထီးတော်အသစ်တို့အား အောက်ပါပုံဖြင့် ဖေါ်ပြအပ်ပါသည်။